بررسی و انتخاب بهترین پردازنده برای سرور hp

پردازنده (CPU) در سرورهای HP یکی از مهم‌ترین اجزای سرور است و تأثیر مستقیم بر عملکرد و بازدهی سرور دارد. در واقع پردازنده قلب سرور به حساب می آید و عملکرد، سرعت و قدرت سرور به آن بستگی دارد. سرورهای hp معمولا  برای برنامه‌های سنگین مانند مجازی‌سازی، پردازش ابری یا داده‌کاوی استفاده می‌شوند در نتیجه قدرت پردازنده به‌شدت بر سرعت و کارایی سرور تأثیر دارد. اگر یک سرور HP برای برنامه های سنگین خودانتخاب کرده اید حال باید یک پردازنده مناسب انتخاب کنید ،استفاده از یک پردازنده مناسب برای سرور hp  بسیار اهمیت دارد. در این مقاله همراه ما باشید تا به بررسی و انتخاب بهترین پردازنده برای سرور اچ پی بپردازیم. پس از مطالعه این مقاله شما می توانید یک سی پی مناسب کار خود انتخاب و خریداری کنید.

پردازنده‌های سرور، یا همان Server CPUs، نسبت به پردازنده‌های عادی طراحی پیچیده‌تر و عملکرد بالاتری دارند. این پردازنده‌ها برای مدیریت حجم بالای داده، پردازش موازی، و ارائه خدمات پایدار در محیط‌های سرور طراحی شده‌اند. ابتدا به بررسی اجزای تشکیل‌دهنده پردازنده سرورها می پردازیم سپس انواع آنها را با هم مقایسه می کنیم و نکاتی که باید برای انتخاب یک سی پی یو مناسب برای سرور hp  رعایت کرد را مورد بررسی قرار می دهیم ، پس تا انتهای این مقاله با ما همراه باشید.

اجزای تشکیل‌دهنده CPU سرور

واحد پردازش مرکزی (CPU) به عنوان مغز اصلی سرور عمل می‌کند و از چندین مؤلفه اصلی تشکیل شده است. این اجزا عبارتند از:

1. هسته‌ها (Cores):
   هر هسته یک واحد پردازشی مستقل است که می‌تواند دستورات را اجرا کند. پردازنده‌های مدرن دارای چندین هسته هستند (چند‌هسته‌ای) که امکان اجرای موازی وظایف را فراهم می‌کنند.
2. حافظه کش (Cache):
   حافظه کوچکی است که درون CPU قرار دارد و برای ذخیره‌سازی داده‌هایی که به طور مکرر استفاده می‌شوند، طراحی شده است. این حافظه به کاهش تأخیر دسترسی به داده‌ها کمک می‌کند. کش معمولاً در سطوح مختلف (L1، L2، L3) وجود دارد.
3. واحد کنترل (Control Unit):
   وظیفه مدیریت و هماهنگی عملیات داخل CPU را بر عهده دارد. این واحد دستورالعمل‌ها را تفسیر و اجرا می‌کند و مسیر داده‌ها را بین اجزای مختلف تعیین می‌کند.
4. واحد محاسباتی و منطقی (ALU – Arithmetic and Logic Unit):
   مسئول انجام عملیات ریاضی (مانند جمع و تفریق) و منطقی (مانند مقایسه) است.
5. واحد مدیریت حافظه (MMU – Memory Management Unit):
   وظیفه مدیریت دسترسی CPU به حافظه اصلی (RAM) را دارد و آدرس‌دهی مجازی به فیزیکی را انجام می‌دهد.
6. رشته‌ها (Threads):
   رشته‌ها یا Threadها واحدهای کوچک‌تری از کار هستند که توسط هر هسته پردازش می‌شوند. فناوری‌هایی مانند Hyper-Threading امکان ایجاد چندین رشته در یک هسته را فراهم می‌کنند.
7. رابط ورودی/خروجی (I/O Interface):
   وظیفه اتصال CPU به سایر اجزای سیستم مانند حافظه، دیسک‌ها و کارت‌های توسعه را بر عهده دارد.
8. ساعت پردازنده (Clock):
   فرکانس یا سرعت پردازش دستورالعمل‌ها توسط سرور CPU را تعیین می‌کند. این فرکانس با واحد هرتز (Hz) اندازه‌گیری می‌شود.

این اجزا با هماهنگی یکدیگر وظیفه پردازش داده‌ها و اجرای دستورات را در سرور به عهده دارند. در سرورها، معمولاً CPUها برای عملکرد بهتر و پایداری بیشتر بهینه‌سازی شده‌اند.

انواع سی پی یو سرور

سی‌پی‌یوهای سرور بسته به نوع کاربرد، معماری و نیازهای مختلف، به دسته‌های مختلف تقسیم می‌شوند. در زیر انواع سی‌پی‌یوهای سرور را توضیح می‌دهیم:

1. بر اساس برند تولیدکننده:

Intel Xeon CPUs:

• محبوب‌ترین پردازنده‌های سرور از شرکت اینتل.
• طراحی شده برای پایداری، عملکرد بالا و قابلیت اطمینان.
• پشتیبانی از ویژگی‌هایی مانند ECC RAM، Hyper-Threading و Virtualization (VT-x/VT-d).
• سری‌های محبوب:
  • Xeon E: مناسب برای سرورهای کوچک و متوسط.
  • Xeon Scalable (Gold, Silver, Platinum): برای مراکز داده و کاربردهای سنگین.
  • Xeon W: برای ورک‌استیشن‌های قدرتمند.

AMD EPYC CPUs:

• پردازنده‌های قدرتمند و مقرون‌به‌صرفه از شرکت AMD.
• تعداد هسته و رشته بیشتر نسبت به Intel Xeon.
• بهینه برای سرورهای مجازی‌سازی و کاربردهای چندوظیفه‌ای.
• سری‌های محبوب:
  • EPYC 7000 Series: مناسب برای دیتاسنترها و HPC (محاسبات با عملکرد بالا).

2. بر اساس تعداد هسته و رشته (Cores and Threads):

• Single-Core: قدیمی و برای کاربردهای خاص، تقریباً دیگر استفاده نمی‌شود.
• Multi-Core (Dual-Core, Quad-Core, etc.): پردازنده‌هایی با چندین هسته برای اجرای موازی وظایف.
• High-Core Count CPUs: مانند AMD EPYC یا Intel Xeon Scalable با بیش از 64 هسته برای کاربردهای سنگین مثل هوش مصنوعی یا دیتابیس‌های بزرگ.

3. بر اساس تعداد سوکت (Sockets):

• Single Socket CPUs: برای سرورهای کوچک و مقرون‌به‌صرفه.
• Dual Socket CPUs: برای سرورهای متوسط که نیاز به قدرت پردازشی بیشتر دارند.
• Multi-Socket CPUs (4-Way, 8-Way): برای سرورهای سازمانی با بار کاری سنگین و نیاز به مقیاس‌پذیری بالا.

4. بر اساس کاربرد:

General Purpose CPUs:

این نوع پردازنده‌ها از معماری کلی بهره می‌برند که امکان انجام محاسبات عمومی و اجرای برنامه‌های متنوع را فراهم می‌کند. بطور کلی این نوع سی پی یو برای انجام وظایف معمولی سرور مانند وب‌سرویس‌ها و مدیریت پایگاه داده طراحی شده اند، یک نمونه از این سی پی یو  Intel Xeon E-Series می باشد.

High Performance CPUs:

این نوع از سی پی یو برای اجرای وظایف پیچیده، پردازش حجم زیادی از داده‌ها، یا انجام محاسبات سنگین با سرعت و کارایی بالا طراحی شده است. این سیستم‌ها شامل سخت‌افزار (مانند پردازنده‌های قدرتمند چند هسته‌ای، حافظه پرسرعت، و ذخیره‌سازی SSD) و نرم‌افزارهای بهینه‌شده برای بهره‌برداری کامل از منابع هستند. کاربردهای معمول آن شامل ابررایانه‌ها (Supercomputers)، سرورهای دیتاسنتر، یادگیری ماشین، شبیه‌سازی‌های علمی، و پردازش داده‌های کلان است. هدف اصلی High Performance افزایش سرعت، کاهش تأخیر (Latency)، و بهینه‌سازی استفاده از منابع برای اجرای وظایف حساس و سنگین است. سی پی یو AMD EPYC یا Intel Xeon Platinum. از این نوع هستند.

Low-Power CPUs:

Low-Power CPUs یا پردازنده‌های کم‌مصرف به واحدهای پردازشی گفته می‌شود که برای انجام وظایف محاسباتی با مصرف انرژی بسیار کم طراحی شده‌اند. این پردازنده‌ها معمولاً در دستگاه‌هایی استفاده می‌شوند که نیاز به عملکرد طولانی‌مدت باتری، تولید حرارت پایین، و کارایی مناسب در کنار مصرف کم انرژی دارند. مانند : Intel Atom یا AMD Opteron

Embedded CPUs:

Embedded CPUs پردازنده‌هایی کوچک و بهینه‌شده هستند که در سیستم‌های نهفته (مانند دستگاه‌های الکترونیکی، خودروها، و تجهیزات صنعتی) برای انجام وظایف خاص و متمرکز با مصرف انرژی کم استفاده می‌شوند.  یا برای سرورهای تعبیه‌شده که در محیط‌های خاص استفاده می‌شوند، مناسب است. Intel Xeon-D از این نوع هستند.

5. بر اساس پشتیبانی از تکنولوژی‌های خاص:

• ECC RAM Support: جلوگیری از خطاهای حافظه.
• Hyper-Threading (Intel) / SMT (AMD): اجرای چندین رشته همزمان در یک هسته.
• Virtualization: بهینه‌سازی برای سرورهای مجازی.
• High Cache CPUs: پردازنده‌هایی با کش بزرگ برای پردازش سریع‌تر داده‌ها.

6. پردازنده‌های ARM-Based:

پردازنده‌های ARM-Based نوعی پردازنده با معماری خاصی هستند که توسط شرکت ARM Holdings طراحی شده و به دلیل طراحی کم‌مصرف و انعطاف‌پذیر خود، در بسیاری از دستگاه‌ها و سیستم‌ها، به‌ویژه در دستگاه‌های همراه (مانند گوشی‌های هوشمند و تبلت‌ها) به کار گرفته می‌شوند. ARM مخفف عبارت Advanced RISC Machine است که به معماری ساده و بهینه مبتنی بر مجموعه دستورالعمل‌های RISC (Reduced Instruction Set Computing) اشاره دارد. شرکت‌هایی مانند Ampere و AWS Graviton پردازنده‌های مبتنی بر ARM برای دیتاسنترها ارائه می‌دهند.

نکاتی که برای انتخاب بهترین پردازنده برای سرور hp باید به آن توجه کرد :

انتخاب پردازنده (CPU) برای سرورهای HP نیازمند توجه به نکات کلیدی می باشد. در واقع باید سی پی یو یی انتخاب کرد که با نیازهای سازمان همخوانی داشته باشد. توجه به نکات زیر برای انتخاب پردازنده مناسب ضروری می باشد:

1. نوع کاربری

در انتخاب پردازنده (CPU) سرور، شناخت نوع بار کاری یا همان وظایف، پردازش‌ها، و نیازهای محاسباتی که یک سرور نیاز دارد  بسیار مهم است، زیرا هر نوع پردازنده برای وظایف جداگانه بهینه‌سازی شده است. بارهای کار:

• پردازش ووظایف تک‌رشته‌ای (Single-Threaded Workloads): اگر بار کاری شما مانند پایگاه‌های داده یا نرم‌افزارهای ERP (مانند SAP) به فرکانس بالا و عملکرد تک‌رشته‌ای متکی است، پردازنده‌های Intel Xeon با فرکانس بالاتر و فناوری‌هایی مانند AVX-512 گزینه مناسبی هستند.
• پردازش های  چندوظیفه‌ای و سنگین (Multi-Threaded Workloads): برای پردازش‌های سنگین مانند مجازی‌سازی (Virtualization)، کلان داده (Big Data)، یا یادگیری ماشین، پردازنده‌های AMD EPYC با تعداد هسته‌های بیشتر و پشتیبانی از پردازش موازی بهتر عمل می‌کنند.

2. سازگاری با سرور HP

• مطمئن شوید که پردازنده انتخابی با مدل خاص سرور HP شما (مانند ProLiant DL380، DL560، یا ML350) سازگار است. برای آشنایی بیشتر با سرور hp و مدل های مختلف آن می توانید مقاله راهنمای خرید سرور اچ پی را مشاهده کنید.
• بررسی کنید که سوکت پردازنده (Socket) سرور شما از پردازنده انتخابی پشتیبانی کند. برای مثال:
  • Intel Xeon Scalable: سوکت LGA 4189 یا LGA 3647.
  • AMD EPYC: سوکت SP3 یا SP5.

3. تعداد هسته‌ها و رشته‌ها

• تعداد هسته‌ها (Cores) و رشته‌ها (Threads) بر اساس نوع بار کاری و نیازهای شما انتخاب می‌شود:
  • تعداد هسته‌های کمتر (6-12): برای بارهای کاری سبک و متوسط.
  • تعداد هسته‌های بالا (16-96): برای پردازش‌های سنگین و موازی.
• پردازنده‌های AMD EPYC تعداد هسته‌های بیشتری نسبت به Intel Xeon ارائه می‌دهند که برای محیط‌های ابری و مجازی‌سازی ایده‌آل است.

4. حافظه (RAM) و پهنای باند حافظه

• بررسی کنید که پردازنده سرور انتخابی از حافظه مورد نیاز شما پشتیبانی کند:
  • کانال‌های حافظه: AMD EPYC از 8 تا 12 کانال حافظه پشتیبانی می‌کند، در حالی که Intel Xeon معمولاً تا 8 کانال.
  • حافظه DDR4 یا DDR5: بررسی کنید که پردازنده از کدام نسل حافظه پشتیبانی می‌کند.
  • ECC Memory Support: برای اطمینان از دقت داده‌ها، پردازنده باید از حافظه ECC پشتیبانی کند.

5. توان مصرفی (TDP)

• توان مصرفی پردازنده سرور (TDP) باید با ظرفیت سیستم خنک‌کننده سرور HP شما سازگار باشد.
• Intel Xeon: معمولاً توان مصرفی بالاتر (تا 350 وات) دارد، اما عملکرد تک‌رشته‌ای بیشتری ارائه می‌دهد.
• AMD EPYC: توان مصرفی پایین‌تر و عملکرد بهینه‌تری به ازای هر وات (Performance-per-Watt) دارد.

6. فناوری‌های مورد نیاز

• مجازی‌سازی (Virtualization): اگر سرور شما برای مجازی‌سازی استفاده می‌شود، پردازنده باید از فناوری‌هایی مانند Intel VT-x یا AMD-V پشتیبانی کند.
• امنیت: پردازنده باید دارای قابلیت‌های امنیتی پیشرفته مانند Intel SGX یا AMD SEV باشد.
• شتاب‌دهنده هوش مصنوعی (AI Acceleration): اگر سرور برای پردازش‌های AI استفاده می‌شود، فناوری‌هایی مانند Intel DL Boost یا AMD AI Accelerators ضروری هستند.

7. تعداد خط‌های PCIe

• تعداد خطوط PCIe (Peripheral Component Interconnect Express) بر قابلیت‌های گسترش سرور شما تأثیر می‌گذارد:
  • AMD EPYC: تا 128 خط PCIe 4.0 یا 5.0.
  • Intel Xeon: معمولاً تا 64 خط PCIe.
• تعداد بالای خطوط PCIe برای اتصال تجهیزات ذخیره‌سازی NVMe، کارت‌های گرافیک، یا تجهیزات شبکه حیاتی است.

8. قیمت و بودجه

• Intel Xeon: معمولاً قیمت بالاتری دارد، اما در برخی موارد برای پردازش های  خاص ارزشمند است.
• AMD EPYC: قیمت به ازای هر هسته کمتر است و هزینه کلی مالکیت (TCO) پایین‌تری ارائه می‌دهد.

9. مصرف انرژی و بهره‌وری (Efficiency)

• در دیتاسنترهایی با تعداد زیادی سرور، مصرف انرژی عامل مهمی است. AMD EPYC به دلیل طراحی بهینه و مصرف انرژی کمتر، گزینه‌ای مناسب برای کاهش هزینه‌های عملیاتی است.

10. آینده‌نگری (Future-Proofing)

اگر به دنبال پردازنده‌ای هستید که در آینده نیز بتواند نیازهای شما را پوشش دهد، باید موارد زیر را در نظر بگیرید:

• پشتیبانی از نسل جدید حافظه‌ها (DDR5).
• پشتیبانی از PCIe 5.0.
• قابلیت ارتقا و سازگاری با نسل‌های آینده.

11. نرم‌افزارهای مورد استفاده

بررسی کنید که نرم‌افزارها و سیستم‌عامل‌های مورد استفاده شما با معماری پردازنده انتخابی (x86 یا ARM) بهینه باشند.

برخی نرم‌افزارها مانند VMware ESXi ممکن است برای پردازنده‌های خاصی عملکرد بهتری داشته باشند.

12. توصیه برای مدل‌های خاص

HP ProLiant DL380: برای این مدل، هر دو گزینه Intel Xeon و AMD EPYC مناسب هستند، اما بسته به نیاز شما انتخاب می‌شود:

• برای عملکرد تک‌رشته‌ای و نرم‌افزارهای سنتی: Intel Xeon.
• برای بارهای کاری چندوظیفه‌ای و مجازی‌سازی: AMD EPYC.

نحوه ارتقای سی‌پی‌یو سرور HP

برای ارتقا سی پی یو سرور باید دقت زیادی کرد و همچنین استانداردهای سخت افزاری را رعایت کرد.  ارتقا سی پی یو سرور را باید طبق مراحل زیر انجام داد:

1.  بررسی سرور و نیازهای سخت افزاری :  ابتدا مدل دقیق سرور HP خود مثلا مدل ProLiant DL380 را مشخص کنید سپس بررسی کنید که مادربرد سرور از چه نوع سوکت (مانند LGA 3647 یا SP3) و چه نسل پردازنده‌ای پشتیبانی می‌کند (Intel Xeon یا AMD EPYC) سپس نسخه BIOS و Firmware  سرور را در صورت نیاز بروز کنید.

2. انتخاب پردازنده : پردازنده جدید باید با سوکت، چیپست و حافظه سرور سازگار و بر اساس بار کاری و پردازشی که نیاز دارید انتخاب کنید.

3. خاموش کردن سرور و آماده‌سازی : سرور را خاموش کنید و تمامی اتصالات و کابل برق آن را جدا کرده و آن را روی سطح صاف قرار دهید. از تجهیزات ضد الکتریسیته ساکن استفاده کنید تا از آسیب به قطعات جلوگیری شود.

4. باز کردن محفظه سرور : درب کیس سرور را باز کنید تا به محفظه سی پی یو دسترسی پیدا کنید. هیت‌سینک (Heatsink) پردازنده فعلی را با دقت جدا کنید. دقت کنید پیچ‌های هیت‌سینک را باید به ترتیب مشخص‌شده باز کنید.

5. خارج کردن پردازنده فعلی :

حال قفل سوکت پردازنده را باز کنید و پردازنده فعلی را با دقت از سوکت خارج کنید. به هیچ عنوان پایه‌های سوکت یا پردازنده را لمس نکنید.

6. نصب سی پی یو جدید :

پردازنده جدید را با دقت در سوکت قرار دهید. مطمئن شوید که جهت‌گیری پین‌ها با نشانگرهای سوکت مطابقت دارد.حال قفل سوکت را ببندید.سپس مقدار مناسبی از خمیر حرارتی را روی پردازنده بمالید (در صورت نیاز، برخی هیت‌سینک‌ها از قبل دارای خمیر هستند) و   هیت‌سینک را مجدداً نصب کنید و پیچ‌ها را به ترتیب مشخص‌شده ببندید.

8. بررسی و تست :

حال سرور را به برق متصل کرده و روشن کنید. سپس وارد BIOS شوید و بررسی کنید که پردازنده جدید شناسایی شده است. دمای پردازنده و عملکرد آن را چک کنید تا متعادل باشند.

9. به‌روزرسانی تنظیمات نرم‌افزاری :

حال سیستم‌عامل و نرم‌افزارهای سرور را بررسی کنید تا مطمئن شوید با پردازنده جدید سازگاری کامل دارد. اگر از نرم‌افزارهای مجازی‌سازی استفاده می‌کنید (مانند VMware یا Hyper-V)، تنظیمات مربوطه را بررسی کنید. حال می توانید سرور را به رک برگردانید و به حالت عملیاتی برگردانید.

دقت داشته باشید قبل از ارتقا سی پی یو سرور حتما بک آپ گیری انجام دهید و بررسی کنید پاور سرور توان کافی برای پردازنده جدید را داشته باشد.

نتیجه‌گیری برای انتخاب بهترین پردازنده برای سرور hp

همانطور که می دانید نصب سرور اچ پی و انتخاب سی‌پی‌یو مناسب برای آن، قلب عملکرد دیتاسنتر را تشکیل می‌دهد و تأثیر مستقیم بر بهره‌وری و کارایی زیرساخت‌های فناوری دارد. انتخاب بهترین پردازنده برای سرور اچ پی بستگی به نوع بار کاری، نیازهای حافظه، مصرف انرژی، و بودجه دارد. Intel Xeon برای بارهای کاری سنتی و حساس به فرکانس مناسب‌تر است، در حالی که AMD EPYC به دلیل تعداد هسته‌های بیشتر، مصرف انرژی بهینه، و قیمت مناسب، گزینه‌ای ایده‌آل برای دیتاسنترهای مدرن محسوب می‌شود. برای تصمیم‌گیری دقیق‌تر، حتما دقت کنید پردازنده با مدل خاص سرور HP مطابقت داشته باشد و حتما هنگام انتخاب پردازنده سرور نیازهای آینده سازمان را مد نظر قرار دهید.اگر نیاز به سرور hp و بهترین پردازنده برای سرور hp دارید فقط کافیست فرم زیر را پر کنید و برای ما ارسال کنید تا تیم فروش ساها کالا در اسرع وقت با شما تماس بگیرند: